Şiddet tekelini elinde tutan ezen sınıf, ezilenlere şiddeti yasaklar. Ezenlerin şiddeti meşru, gerekli ve yasaldır; ezilenlerin şiddeti ise, akıllara bile getirilmemesi gereken büyük bir suç! Tarihin her döneminde, başkaldıran ezilenler “şaki”, “mürteci”, “barbar”, “vandal”, “serseri” gibi sayısız karalamayla ideolojik teröre maruz kalmıştır. Türk sömürgeciliğinin Kürt isyanına yapıştırdığı “terör” damgası, bu karaçalmanın güncel baskısıdır.
Ezilen Kürt ulusu, boyunduruğu gönüllü kabul etmelidir. Atalarından bu yana üzerinde yaşayageldiği toprakların yeraltı ve yerüstü zenginliklerinin yağmalanmasına, kendisine ise en büyük yoksulluğun dayatılmasına sessiz kalmalıdır. Dilinin, kültürünün, ulusal varlığının yasaklanmasına, yok sayılmasına boyun eğmelidir. Sağından “soluna” PKK'yi “terör örgütü” olarak adlandıran tüm siyasal akımların söylediklerinin özü, özeti budur. “Terör örgütü” kavramı, o yüzden egemenlerle, onların Kürt halkına yönelik zulüm düzeniyle özdeşleşmek anlamına gelir. DTP'li Selahattin Demirtaş'ın “terör dersek sizleşiriz” vurgusu bu yüzden haklıdır, yerindedir.
PKK önderliğindeki gerilla savaşı, Türk burjuvazisinin sömürgeci egemenliği altında bulunan Kürdistan'ın ve ulusal varlığı yok sayılan Kürt ulusunun meşru direniş hareketidir.
Ezilen Kürt ulusunun, kurulu zulüm düzeninin yasal kurumlarına başkaldırma, silah da dahil her türlü araçla direnme hakkı vardır. Onyıllarca bu halkın dilini zincire vuran, örgütlenmesini yasaklayan, kültürünü yok sayan, Kürdistan'ın tüm zenginliklerini Türk burjuvazisinin yağmalamasını güvenceleyen, tam da bu devletin yasaları, anayasası ve yasal kurumları değil midir?
Erdoğan, Güney Kürdistan'a yönelik işgal girişimini, “nefsi müdafaa” olarak nitelemeye çalışsa dahi, gerçekte bir bütün olarak Kürt halkı bir savunma savaşı vermektedir. 1984 15 Ağustos baskınlarıyla “ilk saldıran”ın PKK olması, bunun bir savunma savaşı olduğu gerçeğini değiştirmez. Mazlum Kürt halkı, 80 yıllık bir vahşete başkaldırmakta, kendi ulusal kimliğini, demokratik haklarını savunmaktadır. Kürt halkı gerçekte, Türk halkının sahip olduğu ulusal haklardan başka bir şey istememektedir.
Eşitsizlik temelindeki sahte “kardeşlik” yalanı parçalanmış, gerçek bir kardeşliğin ancak iki halkın eşitliği temelinde kurulabileceği ortaya çıkmıştır. Egemen burjuvazi veya onun hiçbir kanadı, bu eşitliği sağlayamaz, ulusal eşitlik sağlanmadığı sürece de Kürt sorunu çözüm bulamaz. Kürt ulusal isyanı, PKK'yle başlamadığı gibi, PKK yenilgiye uğrasa dahi bitmeyecektir. Dün Şeyh Saitleri, Seyit Rıza'ları, Alişer'leri “şaki”, “mürteci” ilan edip İstiklal Mahkemeleri'nde idam edenler, genç yaşlı demeden binlerce insanı intikam için katledenler nasıl ki sorunu “çözemediyse”, Kürdistan'ın her köşesine savaşı yayma emeliyle kıvranan faşist generaller de yenilmeye mahkumdur. Şeytanlaştırılan ve bir küfür derekesine indirilen “terör” kavramını kabul eden ve kullanan herkes, generallerin liderliğindeki faşist rejimin Kürt halkına yönelik her türlü saldırısını da meşru kabul etmek durumunda kalacaktır.
Dün, 12 yaşındaki Uğur Kaymaz'ın babasıyla birlikte evinin önünde vurulması “terörle mücadele” idi. Şemdinli'de bir kitabevinin bombalanması, “terörle mücadele” uğruna meşruydu. Bugün ise, Güney Kürdistan'ın işgaline yönelik saldırı tezkeresi, “terörle mücadele” adına meşrulaştırılmaktadır. Irak Kürt Federe Yönetimi'ne ve Kerkük'e yönelik yayılmacı, sömürgeci emeller bu maskenin arkasına gizlenmektedir.
Direniş, terör değildir. Orgeneral Büyükanıt dahi, dağdaki her savaşçının “aşağıda 10 işbirlikçisi” olduğunu kabul ediyor. Orgeneral Başbuğ, yıllar süren sınırsız askeri vahşete rağmen “PKK'ye katılımları engelleyemedik” itirafını yapıyor. Bunlar, sömürgeci rejimin en yetkili ağızlarından PKK'nin bir halk direnişine önderlik ettiğinin itirafıdır.
Sömürgeciliğin zulmü yeni değil. Ama 1984'ten bugüne sömürgeciliğin zulmünün karşısında, giderek gelişen ezilenlerin direnişi vardır. Kürt halkı, Cudi'den Kandil'e, Lice'den Şemdinli'ye, Zanalar'dan Tuncel'lere, milyonların Newroz kutlamalarına mücadelenin yasal ve yasadışı bütün alanlarında 7'den 70'e direnmektedir. Gerilla, bu ulusal direnişin kopmaz bir parçasıdır. Gerilla da, tıpkı Meclisteki DTP'li vekiller gibi, Kürt halk mücadelesinin yarattığı bir kazanımdır. Kürt halkının güvencesidir. Meşrudur. Savunulmalıdır. Kaçak dövüşme kolaycılığı, dönüp sahiplerini vuracaktır.
Anasayfa 
Cuma Ekim 26, 2007 4:03 pm
