Şeriatla Yönetilen Ülkelerin Kadınları Nasıl Yaşar?

Kocalarının izni olmadan seyahat edemezler. Ülke dışına çıkamazlar.

Karısının hareket özgürlüğünü ve davranışlarını kontrol etme hakkı, aile reisi olan kocanındır.

Kadının seyahat belgesi alabilmesi ve pasaport çıkartabilmesi için, kocasının yazılı ve noterden tasdikli iznini alması gerekmektedir.

Adli suç davalarında kadınların şahitliği önemsenmez.

Evlenme ve boşanmalarda kadınlar şahitlik yapamaz.

Kadın ve erkekler mahkemelerde eşit muamele görmez.

Kadınlar, kamusal binalara (üniversite, havaalanı) girerken farklı girişler kullanmak zorundadır.

Kadınlara toprak miras kalmaz.

Kadınlar, mirastan ülkeden ülkeye değişen oranlarda; mirasın yarısı kadar, dörtte biri kadar, sekizde biri kadar pay ancak alabilirler. Mirastan alınan payı eleştiren Bangladeşli Begüm Feride Rahman’ın (milletvekili) asılarak cezalandırılması istenmiştir.

İki kadının tanıklığı, bir erkeğe eşittir.

Kadınların dans etmesi yasaktır.

Tecavüze uğrayan kadın zina yapmış sayılır. Kadının, uğradığı tecavüzü ispatlayabilmesi için, tecavüz anına en az dört erkeğin tanıklık etmesi gerekir.

Tecavüze uğrayan kadın, hayatının kurtulabilmesi için, tecavüzcüyle evlenmek zorundadır.

Evlenecek olan kadın nikah masasına oturamaz; onu babası temsil eder.

Boşanmada çocuğun velayeti erkeğe verilir.

Sakinleştirici ilaçların kadına verilmesi yasaktır.

Koca; kadının hayat hakkı konusunda tek söz sahibidir, gerekirse öldürebilir hakkıdır ve cezalandırılamaz.

Kadın, uygun burkayı giymemesi halinde taşlanabilir.

Kan davası yüzünden erkeklerin öldürülmesini önlemek için, genç kızlar karşı tarafa hibe edilebilir.

Kadın boşanırken imam nikahı sırasında, kendisi için biçilen değer kadar para alabilir.

Kadın haberi ve rızası olmadan, erkek kadını boşayabilir.

Doğum kontrolü uygulayan kadın, kocası tarafından boşanabilir.

Birçok ülkede kadınlar oy kullanma hakkına sahip değildir. Ya da Cezayir’de olduğu gibi erkekler, karısı adına oy kullanır.

Kadınlar ancak erkeklerden arınmış alanlarda çalışabilirler.

Altı yaşından itibaren kız ve erkek çocuklar, ayrı okullara yollanır. Karma eğitim yapılmaz.

Kız çocuklarının eğitimine ancak babaları karar verir.

Kızların erkek öğretmenlerden ders almaları yasaktır.

Erkek profesörler üniversitedeki kız öğrencilere monitör aracılığıyla ders verir.

Erkekler, birden fazla kadınla evlenebilir. Birçok ülkede çok kadınla evlilik teşvik edilir.

Örtünme esastır. Örneğin, Ürdün’de devlet tarafından örtünen kadınlara para ödenmektedir.

Hicaba uygun giyinmeyen kadınların yüzlerine ve bacaklarına kezzap atılmasına sıkça rastlanır.

2002 yılında Suudi Arabistan’da 82 bin kara çarşaf yetkililer tarafından çok süslü ya da vücut hatlarını fark ettirecek şekilde olduğu için toplatılmıştır.

Bangladeş’te birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komisyonu, Uluslar arası Af Örgütü ve UNICEF’in raporlarına göre 2001 yılında 272 kadın yüzlerine kezzap atılmak suretiyle kör edilmiştir.

Bir erkek doktor, bakması yasak olduğu için kadını ancak aynadaki aksi üzerinden muayene edebilir.

Başlık parasının kız tarafından ödendiği Hindistan’da, başlık parası ödemek istemeyen ailelere kürtaj önerilir. Hamilelik döneminde bebeğin cinsiyeti belirlenir ve kız bebekler öldürülebilir. Gazetelere “38 dolar ödeyip bebeğin cinsiyetini öğrenin, yoksa 3800 dolar başlık parası ödemeniz gerekir” diye ilanlar verilmektedir.

Birçok İslam ülkesinde kadınlar sünnet edilmektedir.

Birçok ülkede İslam-i örtünme kurallarına uymayan kadınlar gözdağı vermek için öldürülür.

Yaşananlardan bazı örnekler verdik.

Sadece bu örnekler bile, karşı karşıya olduğumuz tehdidi anlamamıza yeterlidir diye düşünüyoruz.